şimdi anlatacağım itiraf kesinlikle gerçek ve birazda uzun. ben 10.sınıfa kadar okul hayatımda sessiz sakin dersleri yüksek öğretmenlerin sevdiği tipik bir öğrenciydim. taa ki liseye başlayana kadar...lisede arkadaşlarımla beraber çiğnemediğimiz kural kalmamıştı.fakat 10.sınıfa kadar hiç dsipline gitmedik.her neyse. 10 sınıfta sınıf olarak tam bir kardeş...

Facebook üzerinde kendime bir kaç farklı sayfa açtım.Çeşitli okullarda okumuş gösterip kendimi ordaki insanlarla muhabbet ediyorum.Doğal olarak beni hatırlamıyorlar:)))Kız arkadaşımla da o sayede tanıştım.Benden birkaç sınıf küçük olduğu için ortak arkadaş derdimiz de olmadı.Neredeyse İstanbulun en iyi okullarından bir sürü arkadaşım oldu

1 Nisanda öğretmenimize ne şaka yapsak diye düşünürken aklımıza birden kapı üzerine bir teçhizat kurup boyalı su dökelim başından aşağı gibi bir fikir geldi. Herkesin aklına yattı. Çıkabilen bir boya olması önemliydi tabi ama o yaşta onu o kadar da önemsememiştik. İp çengel vs aldık...

Matematik hocamız ukalâ ve kibirli bir kadın. Sınıfça pek sevdiğimiz söylenemez. Dersi çok kaynattığımızdan olsa gerek, tahtaya yazdıklarını deftere yazamadan silip sınavda sorumlusunuz der hep. Kızı bizim arkadaşla çıkmaya başladı. Maksimum ortalaması 55 olan sınıfımız 85-90 dan aşağı almamaya başladı. Yüksel hocama saygılarımızla :lol:

bundan seneler önce, ilkokul yıllarında teneffüste sebep olduğum mallıklar silsilesi: okul müdürünün kafasını taşla yardım, koskoca adam çocuk gibi kafasını tutup iki büklüm yuvarlandı yerde :D tabi taşı kimin attığını nerden geldiğini kimse görmedi. aslında kasti bir niyetim yoktu. yani tam olarak yapmaya çalıştığım; elimdeki...