evlendiğimden beri borç içindeyiz. 9 yıldır evliyim. eşim sürekli çalışıyor. neden kazandığımızın bereketi yok ki. Oysa hırsızlık yapıp bolluk bereket içinde yaşayanlar var. adam 3 yıl çalışmadan milyarlarla oynuyor, bir eli yağda bir eli balda. biz de markette etiket kontrol edelim. cok guzel dedigimiz hic...

İddia denen illete bulaştım ve çok borç edindim. Çok hatalar yaptım, iddia denen illete bulaştım ve çok borç edindim şuan kiramı ödeyemiyorum ve eşimin bundan haberi yok. İntihar etmemek için nefsimle savaş içerisindeyim inşallah bir vesile ile kurtulurum.

Bir gün biri çıktı karşıma, o'nu sevdim. severken o benimle ilgilenmeyince unutmak için başkasıyla konuştum. o'da sapığın tekiydi, hemen başka şeyler istedi. bi kaç şeyi yaptıktan sonra istemedim, boğazımı sıktı. küçük şeylerdi ama ilk defa yaşadığım için benim için büyük bişeydi. istemeyince benimle konuşmayı kesti....

şimdi anlatacağım itiraf kesinlikle gerçek ve birazda uzun. ben 10.sınıfa kadar okul hayatımda sessiz sakin dersleri yüksek öğretmenlerin sevdiği tipik bir öğrenciydim. taa ki liseye başlayana kadar...lisede arkadaşlarımla beraber çiğnemediğimiz kural kalmamıştı.fakat 10.sınıfa kadar hiç dsipline gitmedik.her neyse. 10 sınıfta sınıf olarak tam bir kardeş...

Bundan bir hafta önce üst komşumla birlikte oldum, itiraf ediyorum. Ben evliyim. İstanbul pendikte oturuyorum. Eşimle severek evlendim. Yıllar devam ettikçe aramızdaki sevgi büyüdü. Hiç bir zaman eksik birseyimiz yoktu Eşim gittikten sonra üst komşum yemek getirmeye başladı. Bende geçen hafta spor yaparken kapı çaldı...

kocam ile aram bir öyle bir şöyle. ama hiç bir zaman tam olamadık. adanalıyım .bir market zincirinde çalışıyorum, iki oğlum var.hep aklım birilerinde kaldı.müdürler ya da üst yöneticiler ile flört etmek hoşuma gitti önceleri.sonra cinsel yönde açlık başladı.kocam ile ayrı yattık bir süre.o aralar iki...

Kocamı yeğeni ile aldattım. Çok pişmanım. keşke olmasaydı ama oldu. bu aldatma itirafı belki rahatlatır içimi.. bir daha yapmak istemiyorum ama aklımdan da çıkaramıyorum.

dizimden amaliyat olmuştum ve belden aşağısı uyuşuktu. kendimdeyim ama his denilen hiç birşey yok battaniyeyi bir açtim ne göreyim yatak ıslanmış. Utancımdan öleceğimi sandım, öyle bir utanmak. İdrar yapmak için birşey bulamadım baş ucumda duran şişeye uzandım işimi hallederken sertleşme olmuş tabi o sertleşme olunca...

üniversite son sınıftayız, havalar ısınmış, kafalar derste değil. sürekli geyik muhabbetleri vs derken geçiyor dersler. çok efendi, kibar bir hocamız baktı olacak gibi değil yüksek sesle sordu: "gençler, bu kürsüyü görüyor musunuz" sorusuna aldığı "evet" cevabından sonra ikinci soruyu sorup "neden yapılmıştır" diyerek ilave etti....

öğrencilik yıllarımda kapıya gelen pazarlamacı, satıcı vb. kişilere "abi öğrenciyiz" dedikten sonra usulca kapıyı kapatıp gereksiz muhabbetlerden kurtuluyordum. e yıllar geçti, öğrencilik bitti ama işte bazı huylar kolay geçmiyor. geçen kapıya gelen dua kitabı satıcısına "öğrenciyiz" dedim, "allah zihin açıklığı versin evladım" dedi. sağolasın dedim,...

Çok az vakit kaldı hayatıma son vermeme.. Aslinda bu itiraf mi yoksa son soz mu bilmiyorum.tek bildigim icimde ki benin coktan oldugu kisacasi uzatmalar bu... Geride kalan bir annem beni dusundurse de eninde sonunda aci gececek biliyorum.tek bildigim umut yoksa nefes almak zulum zaten..buraya yazmak...

Beni hiç sevmediler ben de o'na diyemedim ki seni seviyorum diye... şimdi başkalarıyla geziyor. O'da olur. Kimseye diyemiyorum ki :-(